Tendinopathie is een overkoepelende term voor aandoeningen van de pezen, de stevige banden van bindweefsel die spieren met botten verbinden. Pezen zijn essentieel voor beweging en stabiliteit, maar kunnen beschadigd raken door overbelasting, letsel of veroudering.

• Tendinitis verwijst naar een acute ontsteking van de pees. Dit gebeurt meestal door plotselinge overbelasting of een blessure. De ontsteking veroorzaakt pijn, zwelling en beperkte beweging. Hoewel "tendinitis" vaak wordt gebruikt om pijnlijke pezen te beschrijven, is echte ontsteking vaak slechts een kortstondig verschijnsel.
   
• Tendinose is een chronische, niet-ontstekingsgerelateerde degeneratie van de pees, meestal als gevolg van langdurige overbelasting zonder voldoende herstel. Bij tendinose is de peesvezelstructuur verstoord, wat leidt tot zwakte en pijn, vaak zonder de klassieke tekenen van ontsteking zoals roodheid of zwelling.
   
• Oorzaken van tendinopathieën:
  Deze aandoeningen ontstaan vaak door een combinatie van factoren, zoals herhaalde overbelasting, onjuiste trainingsmethoden, slechte biomechanica, leeftijdsgebonden veranderingen in de pees, en een gebrek aan adequate hersteltijd tussen inspanningen. Andere risicofactoren zijn onder andere onderliggende aandoeningen zoals diabetes en obesitas, die de peesstructuur kunnen verzwakken.

Peesontstekingen komen kunnen op verschillende plaatsen in het lichaam optreden. 

• De meest voorkomende locaties zijn:
  • Aan de binnen of buitenkant van de elleboog, de zogenaamde golferselleboog of tennisarm / tenniselleboog.
  • Aan de onderzijde van de voet, voorzijde van het hielbeen, hielspoor genaamd.
  • Achillespees ontsteking, voorkeurslocaties zijn ongeveer 5 cm boven de aanhechting aan het hielbeen, de aanhechting op het hielbeen en of de pees-spierbuik overgang.
  • Schoudercuff, schouder stabilisatoren, pezen en aanhechtingen van de spieren rond de schouder en de slijmbeurzen die daar in directe verbinding met staan.
     
• Behandelingsopties:
  • Rust en aanpassing van activiteit:
    Een eerste stap in de behandeling is vaak het verminderen van de belasting op de aangedane pees. Dit kan inhouden dat patiënten hun activiteiten tijdelijk aanpassen of stoppen met activiteiten die de symptomen verergeren. In ernstige gevallen kan immobilisatie, bijvoorbeeld met een brace, nodig zijn.
  • Fysiotherapie en oefentherapie:
    Gericht op het versterken van de spieren rond de pees en het verbeteren van de flexibiliteit. Excentrische oefeningen, waarbij de pees onder spanning verlengt, zijn effectief gebleken in het bevorderen van herstel bij chronische tendinopathieën. Coördinatietraining en spierversterking helpen ook om de belasting beter te verdelen en verdere schade te voorkomen.
  • Medicatie en pijnbestrijding:
    NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire middelen) kunnen tijdelijk verlichting bieden bij acute tendinitis door ontsteking en pijn te verminderen. Bij chronische tendinose is de rol van NSAID's beperkt vanwege het afwezig zijn van actieve ontsteking.
  • Injectietherapieën:
    • PRP (Platelet-Rich Plasma): Bij deze behandeling wordt een geconcentreerde dosis bloedplaatjes, afgenomen uit het eigen bloed van de patiënt, in de aangedane pees geïnjecteerd. PRP bevat groeifactoren die het genezingsproces kunnen stimuleren, vooral bij chronische tendinopathieën.
    • Hyaluronzuur: Dit wordt soms gebruikt om de pees te smeren en ontsteking te verminderen. De effectiviteit is echter minder goed onderbouwd dan bij PRP.
    • Corticosteroïden: Deze kunnen kortdurende verlichting bieden, vooral bij acute ontsteking, maar hun gebruik is controversieel bij chronische tendinopathieën omdat ze LET OP!: op lange termijn de peesstructuur kunnen verzwakken
       
• Fysische therapieën:
  • Extracorporeal shockwave-therapie (ESWT): Dit is een niet-invasieve behandeling waarbij geluidsgolven worden gebruikt om de bloedstroom naar de aangedane pees te stimuleren, wat het genezingsproces kan versnellen.
  • Dry needling of acupunctuur: Dit kan helpen om triggerpoints te verminderen en de bloedcirculatie te verbeteren, hoewel de bewijsvoering voor de effectiviteit gemengd is.
     
• Braces en taping:
  • Braces kunnen ondersteuning bieden aan de aangedane pees en de belasting verminderen, vooral tijdens dagelijkse activiteiten of sport.
  • Taping (zoals kinesio tape) kan de pees ondersteunen en pijn verminderen door de spanning op de pees te verlichten en de proprioceptie te verbeteren.
     
• Chirurgische interventie:
  In gevallen waar conservatieve behandelingen niet effectief zijn, kan een operatie nodig zijn om beschadigd peesweefsel te verwijderen of de pees te herstellen.

Conclusie:
Tendinopathieën zijn complexe aandoeningen die een zorgvuldige, op maat gemaakte benadering van behandeling vereisen.

Hoewel rust, oefentherapie en fysiotherapie vaak de eerste behandelingslijnen zijn, kunnen injectie therapieën zoals PRP en hyaluronzuur effectieve aanvullende opties zijn. 

Het is belangrijk om de behandeling te personaliseren op basis van de specifieke kenmerken van de aandoening en de behoeften van de patiënt.